کاسب حلال خور

رفتیم برای بله برون داداش،چادر سفید بخریم .اولین مغازه که خیلی معروفه و به روزترین چادرهای سفید و رنگی مال اون هست را رفتیم تو.پسره یکسره یا شعر خوند یا جک گفت و انقدر چادر باز کرد تا مامان مجبور به انتخاب شدند و یکی را گرفتیم.فقط شانسمون ته طاقه بود و قیچی نزد،برای همین باهاش تموم کردیم که اگر عروس نپسندید میاییم جابه جا می کنیم.هیچی دیگه ما اومدیم بیرون و رفتیم دوتا خیابون پایینتر پاساژ و بورس پارچه های ملافه ای،مامان میخواستن پارچه بخرن برای روبالشتی که دیدیم ااا یک مغازه چادر رنگی اونجا باز شده و دست برقضا از همون چادرهای سفید هم داره،رفتیم تو و قیمت گرفتیم و فهمیدیم دو میلیون ناقابل سرمون کلاه رفتهیعنی مثلا چادری که یک قواره اش کلا یک میلیون بود را ما سه میلیون خریدیم!!!همون جنس و همون مارک بود.البته که رفتیم و چادر جناب گرون فروش را پس دادیم ،چقدر هم دعوامون شد ،سراینکه میگفت شما جنس را نمیفهمید و...قبول هم نداشت که مارک و جنس یکی بوده،اما چون قیچی نزده بود مجبور شد قبول کنه و پول را پس بده،اماااااااا....

پدربزرگم از بازاری های قدیمی بود و میگفت کسی وقتی میخواست تو بازار کار کنه ،اول میرفت درس مکاسب میخوند تا حروم قاطی مال حلالش نکنه.البته که خب حرف پدربزرگ را نمیشد به همه تعمیم داد،اما تا داییم این درس را نخوند بهش اجازه کار تو بازار را نداد.بعدم میگفت کاسب شریک مال مردمه،نباید دزد باشه و حسابی حواسش جمع بود.کاسب خوش انصاف مشتری خودش را پیدا میکنه و کاسب دزد مشتریش را از دست میده.اونموقع به همین فکر کردم که خب وقتی من به همه دوستانم آدرس اون یکی چادرفروشی را بعنوان آدم منصف و درست بدم و این را به عنوان دزد معرفی کنم،آیا ارزش این کلاه گشادی که داشت سر ما میگذاشت را داره؟؟؟چون مغازه مال خودشه و اجاره نمیده،حتی بحث کرایه و جای مغازه را هم نمیشه مطرح کرد.حداقل من اگر خودم وقت فروش ۱۵۰درصد رو جنسم میکشم،مشتری ثابت خودم را دارم که میدونه من با چه سودی میفروشم و با طیب خاطر بهم پول میده و از شیر مادرحلالتره برامآدم کاسبم میشه باید منصف باشه،مشتری،مشتری میاره.